جاده تو را پس نمیدهد

تو یه شرایط پیچیده ی کاری قرار گرفتم ...و به نظر خودم بهترین تصميم رو اتخاذ کردم و الان ؛ در طول گرفتن تصميم نه ؛ الان حواسم هست که بهترین تصميم برای من لزوما بهترین تصميم برای همکارمم نبود ! اون اول کارشه و نیاز به تجربه کردن داره ...من سال ها محیط های کاری مختلف رو تجربه کردم و دنبال ثبات شغلی ام نه لزوما تجربه...و در گیر و دار بحث کردن واسه یه نتیجه درست بهم گفتن تو فقط پول واست مهمه ...نه بچه ها ....(اخه شغل ما توی یکی از مراکز بهزیستی بود )این حرفش برام تلخ بود ...قضاوت سطحی ای به نظرم اومد ...و باعث شد فکر کنم چی شد که چنین برداشتی از من کرد ...من بر حسب شرایطم این محیط رو یا در بهترین حالت ۲ روز فقط میرم یا کلا ترک میکنم ...چون من ۳ ماه دیگه کنکور دکتری دارم چون من ۱۷ میلیون قسط باید ماهانه بدمچون من کاملا از نظر مالی مستقلم و هیچ هزینه ای از خانواده نمیگیرم و این مرکز الان نمی تونه شرایط منو ساپورت کنه ...پس چرا باید فقط به احساساتم توجه کنم ؟؟اره من مرکز و بچه ها رو دوست دارم ولی کی و کجا زندگی اجازه داده ما طبق دوست داشته هامون عمل کنیم ؟.....اونقدری بزرگ شدم که بدونم کار برای پول در آوردنه...رابطه و علاقه برای احساسات ...جای این دو تا خوب نیست عوض بشه :) جاده تو را پس نمیدهد...

من یه عادت خوب یا نمیدونم بدی که دارم ...اصلا آدم گذشته نگری نیستم ....به زمان حال و آینده بیشتر اهمیت میدمو چه بسا بیش‌تر به زمان حالو پیرو اون جمله ی بزرگوار نیچه هستم : تنها چیزی که واقعیت دارد لحظه ی اکنون استمثلا کاری ب این ندارم که با این این فلانی چند بار بهم خوش گذشته ...چقد عقبه ی خوب و باحالی داریم یا حتی جزئی تر کجا ها چه تجربیاتی داشتیم...الان اگه ناراحتم کرده باید بهت بگم ...باید بیانش کنم ...باید این ناراحتی رو به رسمیت بشناسم ...یا اگه الان باهات خوش گذروندم...ازت یاد گرفتم ...کلا اکنونِ خوبی ساختم کاری ندارم در گذشته چند بار بهم بدی کردی ...اون لحظه تو رو بسیار دوست دارم و عزیز میشمارم و بهت میگم که حسم چطوریه بهتنمیدونم این خوبه یا بد ولی من آدمی ام که بدون خاطراتم زندگی میکنم ....مثل حافظه ی موبایلی که مدام ریست میشه :(باحاله خودم خوشم میاد از اینجور بودنماینجوری آدم فقط پیشروی میکنه چشمش به پشت سرش نی جاده تو را پس نمیدهد...